“Love, Death And Everything Inbetween” was in 2018 de eerste soloplaat van de Britse singer-songwriter Nigel Barker. Daarvoor had hij met zijn voormalige groep ook al drie platen opgenomen en uitgebracht. Perscommentaren spraken over zijn vierde album in termen van ‘schitterende productie’, ‘ongelooflijke liedjes’, ‘prachtige zangprestatie’ en ‘een geniaal meesterwerk’. Dat daardoor de lat der verwachtingen zeer hoog zou worden gelegd voor een volgende plaat was dan ook onoverkomelijk.

Die nieuwe plaat is er net gekomen in de vorm van het twaalf songs tellende album “The Fifth Album - Five”, daarmee verwijzend naar het aantal platen waarvoor Nigel Barker tot op heden getekend heeft. Het is ook nu weer niet zo gemakkelijk om de muziek die hij op dit album brengt onder één bepaalde noemer te catalogeren.

Zo zijn de openingstrack “Yeah Yeah Yeah” (zie 2e video) en het wat later volgende “Going To Albuquerque” stevige rocksongs op een repetitieve beat van drums en bas. Volgens de albumhoes heeft Nigel Barker alle nummers zelf geschreven, opgenomen, gemixt en alle instrumenten ook zelf ingespeeld in zijn eigen opnamestudio ‘Wonderland Studios West’, wat toch wel een uitzonderlijke prestatie genoemd mag worden.

Toen hij 23 jaar was kreeg hij een zwaar auto-ongeval waarna hij zijn linkerhand niet meer kon gebruiken, wat toch een serieuze handicap is voor een gitarist. Hij besloot toen om zich te gaan toeleggen op het maken van films waarmee hij in de prijzen wist te vallen, maar hij zag zijn lange termijn toekomst toch eerder in het creëren van muziek waarop hij zich een achttal jaar geleden met volle overgave heeft gestort met tot nu toe de vijf albums als resultaat. Het gevoel in zijn hand was intussen ook langzaamaan teruggekomen waardoor hij weer alle instrumenten kon bespelen.

In zijn songteksten vertelt Nigel Barker literair hoogstaande verhalen over observaties in zijn leven en zijn omgeving. Enkele songs waarin dit vooral tot uiting komt zijn “I Curse The Sun For Coming Up Today” (zie 1e video), “Don’t Think Twice When Once Will Do”, ‘That’s Just The Way It Is” en “When The World Was Round”, liedjes waarbij ook veel aandacht werd besteed aan de bijhorende melodieën. Met twaalf songs op amper 38 minuten en de grote variatie in de gehanteerde muziekstijlen blijft er geen moment over om eventuele verveling te laten intreden tijdens de beluistering van “The Fifth Album - Five”.

Vergelijkingen in de vakpers van zijn werk met dat van artiesten zoals Beck, Lou Reed en David Bowie of met de poëzie van iemand als Leonard Cohen lijken heel gerechtvaardigd te worden in de songs “Seek The Truth And I’ll Meet You There”, “We Sang Songs In The Prison Church” en de bluesy albumafsluiter “Only The Right Woman Can Do Me Wrong”. We willen daar echter nog graag één naam aan toevoegen omwille van de stemgelijkenis van Nigel Barker met die van de in 2017 jammerlijk aan kanker overleden singer-songwriter Robert Fischer, frontman en gezicht van de Californische Americana-band ‘Willard Grant Conspiracy’.

(valsam)